Obowiązek odpowiedniego oznakowania dróg ewakuacyjnych spoczywa na każdym właścicielu i zarządcy budynku. Podczas oznaczania dróg ewakuacyjnych należy wziąć pod uwagę, jakich informacji będą potrzebować osoby, które znajdą się w potencjalnym zagrożeniu.
Podstawa to oczywiście wykazy numerów telefonów alarmowych w widocznych miejscach, instrukcje mówiące - jak postępować w przypadku pożaru, ale również poprawne oznakowanie znakami bezpieczeństwa.
Co powinno zostać oznakowane?
Zgodnie z § 4. ust. 2 pkt 4) Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. z 2010 r. Nr 109, poz. 719) muszą być oznakowane wszelkiego rodzaju drogi, wyjścia, kierunki ewakuacji, miejsca usytuowania urządzeń przeciwpożarowych, lokalizacje przeciwpożarowych wyłączników prądu oraz głównych zaworów gazu, a także miejsca, w których znajdują się niebezpieczne pożarowo przedmioty.
Oprócz tego należy wziąć pod uwagę Normę PN-N-01256-5:1998, która reguluje zasady umieszczania znaków bezpieczeństwa na drogach ewakuacyjnych i pożarowych. Zawiera ona przykłady graficzne oznakowań tych dróg. Norma PN-N-01256-4:1997 ustala natomiast znaki ochrony przeciwpożarowej oraz te służące do znakowania dróg ewakuacyjnych i pożarowych. Dokument określa wzorzec graficzny znaku ochrony przeciwpożarowej, a także jego znaczenie, treść, kolorystykę, kształt oraz obszar zastosowania.
Z kolei Norma PN-N-01256-4:1997/Az1:2003 poszerza postanowienia o dodatkowy znak – dla zaworu hydrantowego 52. Norma PN-EN ISO 7010:2020-07 wskazuje znaki bezpieczeństwa, których celem jest ochrona przeciwpożarowa, zapobieganie wypadkom, a także informowanie o drogach ewakuacji w sytuacjach niebezpieczeństwa oraz o zagrożeniu zdrowia. Znaki bezpieczeństwa odpowiadają kolorystyką i formą wymogom ISO 3864-1, a symbole graficzne zaprojektowane zostały tak, by spełniać reguły ISO 3864-3.
Ostatni z wymienionych dokumentów obejmuje wszystkie miejsca, w których należy brać pod uwagę kwestię bezpieczeństwa ludzi. Zawarte w nim zasady nie odnoszą się jednak do transportu drogowego i kolejowego, a także powietrznego, morskiego i rzecznego. Nie dotyczą również lokalizacji podlegających przepisom, które różnią się od określonych punktów Normy oraz serii ISO 3864. Dokument zawiera ponadto grafiki poszczególnych znaków bezpieczeństwa, które mogą być powiększane lub zmniejszane w zależności od potrzeb wynikających z ich zastosowania.
Jak prawidłowo umieścić znaki drogi ewakuacyjnej?
Zanim przystąpimy do rozmieszczania znaków drogi ewakuacyjnej, to koniecznie musimy zapoznać się z kilkoma podstawowymi zasadami. Przede wszystkim najważniejsze jest to, aby znaki drogi ewakuacyjnej były dobrze widoczne. W przypadku wystąpienia zagrożenia muszą być one jednoznaczne, ale również bardzo dobrze widoczne, gdyż w takich sytuacjach ważna jest każda sekunda. Dlatego, aby ewakuacja mogła być szybka i sprawna, to musimy pamiętać o tej zasadzie, dzięki czemu ludzie w krótkim czasie dotrą do bezpiecznego miejsca.
Oprócz tego dobrym pomysłem jest umieszczenie takich znaków niedaleko źródeł światła, gdyż dzięki temu będą miały zapewnioną dostateczną luminację. Natomiast jeśli chodzi o to, na jakiej wysokości umieścić znaki ewakuacyjne, to należy wiedzieć, że powinny znajdować się na wysokości około 150 cm od podłogi, odpowiadającej średniej wysokości normalnej linii środkowej widzenia. Innym rozwiązaniem jest umieszczenie znaków ewakuacyjnych nad drogą ewakuacyjną na wysokości ponad 200 cm od podłogi.
