Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 1997 roku dotyczącym przepisów bhp, za ryzyko zawodowe uznaje się prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzeń niepożądanych w związku z wykonywaną pracą. Chodzi tu przede wszystkim o skutki zdrowotne oraz prawdopodobieństwo urazów. Jakie są obecnie stosowane metody określania ryzyka zawodowego?
Metody oceny ryzyka zawodowego
Sposoby, dzięki którym szacuje się ryzyko zawodowe dzieli się na kilka grup. Są to przede wszystkim metody jakościowe, które wynikają głównie z subiektywnych przesłanek. Wśród nich wyróżnia się techniki takie jak:
-
matrycowa – do danego ryzyka przypisuje się umowną wielkość, a skale te są co najmniej dwustopniowe,
-
wskaźnikowa – opiera się na ocenie pod względem takich czynników jak choćby ekspozycja na zagrożenie, czy liczba narażonych na jego występowanie osób,
-
grafy ryzyka – szacowane w niej są cztery parametry, w tym m.in. ekspozycja na zagrożenie.
Niezależnie od wybranej techniki oceny ryzyka zawodowego, ważna jest nie tylko wiedza co do samej metody, ale również tego, jakie parametry wziąć pod uwagę. Właśnie dlatego zadanie to warto zlecić ekspertom z firm szkoleniowych takich jak nasza, bowiem dzięki dużemu doświadczeniu zadanie to zostanie wykonane rzetelnie.
Określanie ryzyka zawodowego na stanowisku pracy
W firmach dokonuje się również oceny ryzyka dla konkretnych stanowisk i odnosi się to zarówno do stacjonarnych, jak i niestacjonarnych miejsc pracy. Celem jest w tej sytuacji:
-
ograniczenie ryzyka zawodowego związanego z organizowaniem pracy,
-
zastosowanie środków prewencyjnych, aby zapobiec niebezpiecznym zdarzeniom,
-
informowanie oraz szkolenie w tym zakresie pracowników.
Podczas oceny ryzyka dla stanowiska dokonuje się m.in. stwierdzenia wszystkich potencjalnych zagrożeń w środowisku pracy, które mogą doprowadzić do urazu lub skutkować pogorszeniem stanu zdrowia. Oczywiście istotne jest też przedsięwzięcie działań, aby takie szkodliwe czynniki móc w stopniu maksymalnym wyeliminować.
Jak to zrobić? Takiej oceny można dokonać na podstawie normy PN-N 18002, która wymaga założenia parametrów ryzyka oraz możliwości ich wystąpienia. Zgodnie z nią ciężkość następstw może być mała, średnia oraz duża, podobnie jak prawdopodobieństwo wystąpienia negatywnych skutków zdarzeń.
Taką ocenę najlepiej wykonywać w tabelach, zestawiając ze sobą ciężkość następstw z prawdopodobieństwem ich wystąpienia. Metoda ta zakłada też kryteria dopuszczalności ryzyka i jeśli jest ono duże, wówczas należy natychmiastowo podjąć działania, aby zmniejszyć zagrożenie, zanim pracownik zostanie dopuszczony do wykonywania pracy.
Sposoby określania ryzyka zawodowego są same w sobie dość kompleksowe, dlatego też warto, aby ich wykonaniem zajęli się specjaliści. Jeśli są Państwo zainteresowani pomocą w tym zakresie, zachęcamy do kontaktu z naszymi specjalistami.
